وقتی که مردم از هماهنگی رنگ صحبت می کنند ، در واقع اثر کنار هم قرار گرفتن دو یا سه رنگ را مورد ارزیابی قرار می دهند . آزمایش و تجربه با مجموعه های ذهنی رنگ نشان می دهد که قضاوت افراد در مورد هماهنگی و عدم هماهنگی رنگها با هم متفاوت است. 

در اصطلاح عام مجموعه ای از رنگها زمانی هماهنگ نامیده می شود که از چند رنگ خویشاوند و یا چند رنگ مختلف با درجه تیره_روشنی یکسان حاصل شده باشد. 

مجموعه های هماهنگ به نظر عام آنهایی هستند که بدون کنتراست شدید در کنار هم قرار گرفته باشند . در نتیجه وجود هماهنگی یا نا هماهنگی به سادگی به معیار خوش آمدن و یا خوش نیامدن ، جذاب بودن و یا جذاب نبودن باز می گردد . چنین قضاوت هایی عاطفی  یا شخصی است و عامل عینی ندارد . مفهوم هارمونی رنگ بهتر است از قلمرو گرایشات ذهنی دور و به قلمرو اصول عینی نزدیک شود.

چشم و مغز نیاز به خاکستری متوسط یا خنثی دارد .ا گر مربع سفیدی را روی زمینه سیاه مشاهده کنیم و سپس نگاه خود را برگردانیم ، مربع سیاهی به عنوان پس تصویر (پس انگاره) درذهن ما ظاهر می شود . اگر به مربع سیاهی روی زمینه سفید نگاه کنیم ، پس تصویر ان مربع سفید خواهد بود . حالت تعادل میل دارد خود را دوباره در چشم باز یابد . اما اگر به مربع خاکستری متوسطی در زمینه خاکستری متوسط دیگری نگاه کنیم ، هیچ پس تصویری پدید نخواهد آمد . بنابر این خاکستری متوسط ، متناسب با وضعیت تعادل حس بینایی است. 

تغییرات ماده بینایی با تاثیرات ذهنی رابطه دارد . پس هارمونی در دستگاه بصری ما حاکی از حالت روانشناختی تعادلی است ، که در ان مصرف و بازسازی ماده بینایی با هم برابرند و خاکستری خنثی چنین حالتی را به وجود می آورد . این نوع خاکستری ، از ترکیب سیاه و سفید ،از دو رنگ مکمل و سفید و یا از ترکیب چند رنگ که در میان انها سه رنگ اصلی زرد ، قرمز ، آبی وجود داشته باشد ، ایجاد می شود . زرد ، قرمز ، آبی را می توان جایگزین تجمع کل رنگ ها کرد . ارضا شدن چشم این کلیت را ایجاب می کند و در این حالت چشم در تعادلی هارمونیک قرار می گیرد. 

هر ترکیب دیگری که مخلوطشان خاکستری ایجاد نکند ، خصوصیت احساسی و یا نا هماهنگ دارد.